Vergeven en vergeten?

Vergeven en vergeten, lukt jou dat? We maken allemaal fouten, elke dag. We doen iets stoms, zeggen iets wat we beter niet hadden kunnen doen. Gewoon de normale menselijke fouten, ik heb het dan niet over de wet overtreden of een ander bewust pijnigen of benadelen. Hoe komt het toch dat we onszelf moeilijk kunnen vergeven wanneer we een fout maken? Zit daar ook een stuk eigenbelang bij, lekker zwelgen in zelfmedelijden? Of is het een raar mechanisme wat ons schuldgevoel aanwakkert? Blijkbaar mag iedereen fouten maken, behalve jijzelf. Jij bent dus niet iedereen, voor jezelf maak je een uitzondering. En zie je jezelf als anders dan anderen, waarschijnlijk minder.
Vaak blijf je hangen in: ‘Dat had ik nooit moeten doen!’ of ‘Ik ben niet goed genoeg’.

Wanneer je jezelf niet vergeeft, blijft die gedachte je hinderen. Je creëert spanning in je hoofd en lijf. Het is oud zeer wat je vasthoudt en dat hoopt zich op: emotioneel, geestelijk en lichamelijk. Je pijnigt jezelf dagelijks om iets wat je verkeerd deed.
Jezelf vergeven heeft alles te maken met loslaten. Door los te laten komt er ruimte voor andere, nieuwe dingen.
Wat maakt dat het zo lastig is jezelf te vergeven?

Natuurlijk kun je zeggen: ‘Dit was niet zo handig. Ik had het beter kunnen doen. Maar iedereen maakt fouten. Ik los niets op door mezelf te blijven bekritiseren voor iets dat ik nooit meer kan veranderen. Dus vergeef ik mezelf en laat het los.”
Maar soms is dat moeilijk, omdat we het volgende denken:

1. Als ik mezelf vergeef, dan doe ik net of het niet belangrijk was.
En het was wel belangrijk! Ik heb een fout gemaakt in mijn relatie, ik heb een fout gemaakt in mijn carrièrekeuze. Als ik dit loslaat, dan ga ik voorbij aan hoe belangrijk dit voor me is geweest – of voor de ander.
2. Als ik mezelf vergeef, loop ik kans opnieuw die fout te maken.
Als ik mezelf niet regelmatig herinner aan mijn fouten, dan vergeet ik ze. En als ik ze vergeet, dan maak ik ze opnieuw. Door mezelf niet te vergeven, houd ik mezelf scherp en voorkoik nieuwe fouten.
3. Door mezelf niet te vergeven, doe ik ‘boete’.
Ik voel me schuldig. Terecht! Mezelf niet vergeven is een prima manier om boete te doen. Het is mijn schuld!

Door jezelf niet te vergeven houd je jezelf klein. Zolang je vindt dat je het niet goed kunt doen, hoef je ook niet van jezelf te houden.

Op die manier is het moeilijk oude fouten los te laten. Hieronder een andere manier van kijken:
1. Vergeven betekent niet vergeten.
Als je per se wilt onthouden wat je fout hebt gedaan, dan kan dat altijd. Zo voorkom je in ieder geval dat je opnieuw in de fout gaat. En ben je je bewust hoe belangrijk die fout was in je leven. Zo kun je hier jezelf aan herinneren. Maar dat heeft niets met vergeven te maken.
Vergeven betekent: “Het is gebeurd en ik kan het niet meer veranderen. Met het inzicht dat ik toen had, nam ik die beslissing. Nu zou ik het anders doen, maar toen wist ik dat nog niet. Ik vergeef mezelf voor mijn ‘zwakte’, dat inzicht had ik toen nog niet.”
Daarmee hoef je die ‘fout’ niet te vergeten. Dat lukt je waarschijnlijk toch niet. Je zult herinneren dat het niet fijn voelde. Je zult – met de ervaring die je inmiddels hebt – die fout niet nog eens maken.
2. Heeft het zin boete te doen?
Als je iets hebt gedaan dat je betreurt, dan voel je je schuldig – soms tegenover een ander. Dat is normaal en menselijk. Maar jezelf pijnigen over iets dat lang geleden is gebeurd, heeft weinig zin.  Na verloop van tijd voegt schuldgevoel niets meer toe. Als jij mij pootje haakt, dan zal ik daar zeker wat van zeggen. Maar niet een jaar lang elke dag opnieuw. Dat zou geen enkele zin hebben. Laat het los. Als je je ‘schuldtijd heb uitgezeten’, dan heb je weer recht op vrijheid. Die vrijheid krijg je alleen door jezelf je fouten te vergeven.
3. Dat had ik nooit moeten doen!
Dat had ik nooit mogen doen! Die gedachte houdt ons vast. Ook ik heb dingen gedaan die ik nu nooit meer zou doen. Noem het een gebrek aan inzicht, een gebrek aan levenservaring. Noem het desnoods een gebrek aan hersencellen. Maar je hebt maar één hersencel nodig om te begrijpen dat jij en ik het wèl gedaan hebben.
We kunnen schreeuwen, stampen en vloeken tot we er bij neervallen. Maar die ene hersencel leert ons dat we het nooit meer kunnen veranderen. Het is gebeurd.  En jij en ik hebben fouten gemaakt. Niets meer aan te veranderen! Door te blijven hangen in het verleden, creëer je onzekerheid in het heden. Laat het los…
Wil je je beter voelen over jezelf? Dan is het goed om aan je zelfvertrouwen te werken. Een boek over dit onderwerp is het boek ‘Laat los’ van Gijs Jansen. Wil je liever in gesprek over dit onderwerp, neem dan contact met mij op via het contactformulier of telefoon 0622405368
Je zelfvertrouwen is de basis voor je geluk. Hoe meer zelfvertrouwen je hebt, des te leuker en makkelijker alles wordt!