Bemoeienis of loslaten?

Bemoei jij je ook graag overal een beetje mee? Of stiekem misschien heel veel? Want gaat het anders wel goed? Hoe zou het zijn als jij je er eens wat minder mee bemoeide. Wat zou dat jou brengen?
Het is lastig voor met name vrouwen – al zijn mannen er ook niet vies van – om zich niet te bemoeien met allerlei zaken. Of het nu gaat om hoe iets schoongemaakt of opgeruimd moet worden, een telefoongesprek, eten wat gekookt gaat worden, kleding die gedragen wordt, keuzes die gemaakt worden door gezins- of familieleden en vrienden, noem maar op. Graag bemoeien we ons OVERAL mee.
En wat brengt het ons eigenlijk? Wat maakt dat wij dit graag doen (niets menselijks is ons vreemd)? Hoe lukt het om los te laten?
Afgelopen zomer was ik door een knie-operatie een tijdje beperkt in doen en laten. Of je dan wilt of niet: loslaten en niet bemoeien is de boodschap. Natuurlijk begon ik met instructies te geven over o.a. de was, eten koken en nog vele andere zaken. Tot mijn verrassing ontdekte ik dat het me – na enkele dagen – lukte los te laten, want de was werd gedaan zonder verkleuringen en het eten smaakte goed. Ik was dus even niet nodig en ontdekte dat het heel veel ruimte geeft. Dit kon ik makkelijk loslaten!
Natuurlijk kon ik niet nalaten hierover na te denken. Wat maakte dat ik wel kon loslaten? En hoe ga ik dat – als de knie hersteld is – volhouden?
Het bemoeien met allerlei belangrijke en onbelangrijke zaken heeft een oorzaak en die oorzaak ligt in het controle willen houden. Herken je jezelf hierin? Geef me de hand want we zijn met zeer velen! Wat maakt toch dat we denken dat iets niet in orde komt wanneer wij ons er niet mee bemoeien?
Van nature vindt de mens het prettig om een zekere mate van controle te hebben, daarmee schep je voor jezelf veiligheid, zekerheid, het helpt je om zelfstandig te kunnen zijn, om zelf te zorgen dat je je zaakjes goed op orde hebt.

Maar is het mogelijk om controle te hebben? Over je leven, over je gevoelens, je gedachten, je herinneringen, de dingen die gebeuren?
Op momenten dat de dingen gaan zoals jij dat graag hebt, zal het lijken alsof jij controle hebt over je leven – en tot op bepaalde hoogte zal dat ook zo zijn. Dat is een prettig gevoel, je krijgt daarmee het idee dat je daar zelf voor een deel aan hebt bijgedragen. Het is prettig om zelf sturing te geven. Het kan je een gelukkig gevoel geven.
Maar op het moment dat de dingen even wat tegenlopen en er gebeurt iets negatiefs, dan zul je al snel het gevoel hebben dat je de controle kwijtraakt. Want controle heb je nooit over alle aspecten van je leven. Je kunt namelijk niet alles in de hand houden, je kunt niet alles van tevoren weten.
Het woord controlfreak is al algemeen bekend en staat misschien in de nieuwste Van Dalen. Het wordt te pas en te onpas gebruikt om aan te geven dat iemand zich wel heel erg graag met allerlei (on)belangrijke dingen bemoeit.
Als je behoefte aan controle te groot wordt, en je de neiging krijgt om grip te willen houden op alles en iedereen, dan kan het zijn dat je controlebehoefte je boven je hoofd aan het groeien is.
Bekende signalen:
– alles strak in de hand willen houden
– moeilijk dingen uit handen kunnen geven
– heel erg beslag genomen wordt door je gedachten aan alles wat mis zou kunnen gaan
– veel in de toekomst leven
– heel veel willen beredeneren, weinig op je gevoel vertrouwen
– geen risico’s durven nemen
– alles tot in de puntjes perfect willen hebben
– streng zijn voor jezelf en anderen
– heel erg uit ‘t veld geslagen zijn als de dingen toch niet helemaal lopen zoals je ze had gepland
– en alle gevolgen: vermoeidheid, slecht slapen, onrustig slapen, moe wakker worden, moe worden van jezelf, etc.
De controlefreak maakt het soms niet alleen voor de omgeving moeilijk, maar vooral ook voor zichzelf. De controlefreak wil geen verrassingen, alles moet vooraf overdacht zijn en lopen zoals het concreet uitgedacht is. Met name de niet flexibele houding maakt het lastig voor deze man of vrouw en daarmee ook de directe omgeving.
Verder speelt bij menig controlefreak ook nog wel eens het gegeven dat deze in geringe of ernstige mate last heeft van onzekerheid. Door het allemaal perfect te (willen) regelen wordt de focus naar buiten gelegd en van de persoon af.
Leren los te laten
Als je er jezelf al prettig bij voelt, vaak realiseer je je niet hoe vervelend het voor de omgeving kan zijn. Zeker als het willen controleren overal wordt doorgevoerd. Toch blijkt meestal dat de man of vrouw die hier last van heeft, er ook niet echt gelukkiger van wordt en het veelvuldig als vermoeiend ervaart.
Er spelen een tweetal zaken die van belang zijn, te weten: het leren los te laten en een de onzekerheid die een rol kan spelen. Immers, op het moment dat iemand ervaart dan een situatie die is losgelaten niet tot gekke dingen leidt, zal de controlefreak zich ontspannen. Je zult pas dan ervaren dat er niets is om je over op te winden en je niet bekritiseerd wordt. Het zelfvertrouwen groeit dan gestaag mee.
– Geef de betreffende situaties net even wat meer ruimte in tijd en invulling én neem wat afstand van de situatie.
– Anders is niet altijd slecht, anders is vaak gewoon anders. Dit te realiseren is voor de controlefreak belangrijk.
– Het is belangrijk niet bij de eerste misser te zeggen “zie je wel” … en het proces weer naar je toe te trekken.
– Geef de ander het gevoel dat je hem/haar vertrouwt door adviezen en tips voor je te houden-
– Her- en erkennen dat je een controlefreak bent is  de eerste stap om het voor jezelf en je omgevingiets gemakkelijker te maken

Herken jij jezelf in bovenstaande en vind je het lastig om hier alleen mee aan de slag te gaan? Neem gerust contact met mij op voor een vrijblijvend gesprek. Meld je aan via telefoonnummer 0622405368 of via het contactformulier.